puur voor 't oog

We zijn een beetje uitgefeest, vrees ik.  eerst waren we het einde van de zomer aan't vieren met onze eigen 'boutique' met een hoop vrienden, veel bubbels en de laatste zon. zo leek het toch. want plots waren we oktober, werd ik een jaartje ouder en werd  -met een week verschil - het Lief dertig. Een paar weken later vierden we het Grote Tweejarigenfeest, gingen we naar Planckendael naar de diertjes kijken om dit te vieren en kwam er heel veel meters, peters, en familie ons klein monster een gelukkige verjaardag wensen. nog geen maand later (vliegt de tijd bij u ook zo snel?) wordt er met zwarte pieten en sinten gegoocheld om nog maar over die dikke kerstman te zwijgen.
Het is gewoon een beetje teveel geweest, op korte tijd. Daarom heb ik vandaag geen heel circus opgevoerd over hoe sinterklaas deze nacht is langsgeweest. Wat ik wel weet, is dat het kind bijna in mijn nek vloog bij het zien van de pieten en vanzeleven niet zoveel aan mijn been heeft geplakt als toen. en wat ik ook weet, is dat wij al wekenlang 's nachts een paniekerig kindje vinden in bed, met nachtmerries. Voor ons is het genoeg geweest, en voor haar ook denk ik.
Ik hou het speelgoed dat ik voorzien heb, nog even in de kast. tot de rust is weergekeerd. 't is niet dat ze zich zal vervelen, in tussentijd. en intussen maak ik een bord aan op pinterest. want ik heb al een fantastisch cadeautje gevonden. het oog wil ook wat, en ik heb graag dat mijn kindje met veel plezier haar bordje leeg eet.